Inhoudsopgave
Is een das een beschermd dier?
Niet bedreigd (Stabiel)
Das/Conserveringsstatus
Wat doet de das?
Dassen zijn alleseters. Ze zijn slechte jagers en eten wat ze direct voor de neus tegenkomen. Door hun luidruchtige manier van foerageren ontsnapt vrijwel alles wat alert is. Ze eten daarom voornamelijk regenwormen, die ze ’s nachts in weilanden en open gebieden opsporen.
Wat is de leefgebied van een das?
Hun burcht bouwen ze graag hoog en droog, met op korte afstand vochtige voedselrijke plaatsen waar ze makkelijk kunnen graven. Zo’n leefomgeving bestaat meestal uit kleinschalige akkers, weilanden, bosjes, beekdalen, houtwallen, boomgaarden, heggen en beek- en rivierdalen.
Hoe snel is een das?
Algemeen. De poten van de das zijn even lang, en als hij loopt blijft zijn lichaam ongeveer op eenzelfde hoogte. Hij loopt bijna altijd in een rustig tempo, maar als hij geschrokken is, of in gevaar is, zet hij het op een lopen. Hij kan dan een snelheid bereiken van 25 – 30 km per uur.
Hoe sterk is een das?
Hun poten zijn zeer sterk, het komt voor dat ze hiermee zelfs in asfalt en beton proberen te graven. Ze hebben 5 tenen aan elke voet, met klauwen die aan de voorpoten fors groter zijn dan aan de achterpoten. Mannetjes (beren) en vrouwtjes (zeugen) zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Hoe ziet er een das uit?
Een das heeft een schouderhoogte van zo’n 30 cm. Mannetjes zijn groter dan vrouwtjes. De das heeft een erg herkenbare vachttekening; de kop heeft opvallende zwart-witte banden en de oren zijn zwart met een witte rand. De bovenzijde van zijn rug is grijs, de buikzijde en de poten zijn zwart.
Wat een das?
De das is onze grootste inheemse marterachtige. Door zijn erg gedrongen lichaamsbouw werd vroeger gedacht, dat de das tot de familie van de beren behoorde. Grote ondergrondse burchten kunnen duiden op zijn aanwezigheid.