Inhoudsopgave
Wat is HCO3?
Het (mono)waterstofcarbonaat-ion of (verouderd) bicarbonaat-ion is een anion met als brutoformule HCO3−.
Wat betekent te veel bicarbonaat in het bloed?
Een verhoogde of verlaagde hoeveelheid bicarbonaat in het bloed betekent dat er problemen zijn bij het in stand houden van het zuur-base evenwicht of dat er iets mis is met de elektrolytenbalans. Beide problemen kunnen veroorzaakt worden door heel veel verschillende ziekten.
Waar wordt HCO3 gemaakt?
Het belangrijkste buffersysteem is het HCO3- (bicarbonaat) / H2CO3 systeem. De productie van het bicarbonaat wordt in de nier gereguleerd, terwijl H2CO3 omgezet kan worden in CO2 (koolstofdioxide) en via de longen kan worden uitgescheiden.
Hoe Bloedgas interpreteren?
Bloedgas interpretatie
- Normaalwaarde pH: 7.35 – 7.45.
- Normaalwaarde bicarbonaat: 22 – 26 mmol/l.
- Normaalwaarde PaCO2 36 – 44 mm Hg of 4.5- 6.0 kPa (varieert enigszins per laboratorium)
- Base Excess: De hoeveelheid zuur of base dat aan bloed toegevoegd moet worden om bij een pCO2 van 40 mmHg een pH van 7.40 te krijgen.
Waarom Bloedgas afnemen?
Bloedgassen worden gemeten wanneer de patiënt klachten heeft die veroorzaakt kunnen worden door een verstoord zuurstof-koolstofdioxide evenwicht of een verstoorde zuur-base balans. Veel acute en chronische ziekten kunnen deze verstoring veroorzaken.
Hoe komt het dat er zoveel bicarbonaat ionen in ons bloed zitten?
De nieren reguleren de pH voornamelijk via bicarbonaat: is het lichaam te zuur, dan wordt voornamelijk bicarbonaat vastgehouden, is het lichaam te basisch, dan wordt bicarbonaat juist uitgescheiden.
Wat zegt bicarbonaat?
Bicarbonaat speelt een belangrijke rol bij het reguleren van het zuur-base evenwicht, de vochtbalans en het behouden van een neutrale lading in het lichaam. Het geeft weer hoeveel koolstofdioxide er in het bloed gebonden zit.
Is hco3 een gas?
Koolzuur of (di)waterstofcarbonaat is een anorganische verbinding met als brutoformule H2CO3. Koolzuur is slecht oplosbaar in water en er ontstaat altijd een evenwicht tussen het koolzuur (de CO2 in oplossing), en het CO2-gas boven de oplossing.