Inhoudsopgave
Welke antistoffen bij SLE?
Antistoffen tegen eigen lichaamscellen Bij SLE gaat het vooral om antistoffen die zich richten tegen onderdelen van de kern van de lichaamscellen. Een algemene naam voor deze antistoffen is ANA: antinucleaire antistoffen of ANF: antinucleaire factor (nucleair = tot de kern behorend).
Wat is APS syndroom?
Het antifosfolipiden syndroom (APS) is een auto-immuun ziekte en wordt gekenmerkt door een verhoogde bloedstolling waardoor tromboses kunnen ontstaan. De ziekte is ook bekend onder de naam Hughes syndroom, afkomstig van de Londense arts professor Hughes die de ziekte voor het eerst herkende.
Wat als ANA positief is?
Een positieve ANA test betekent dat er een hogere concentratie van auto antistoffen aanwezig is dan normaal. Wanneer er ook klachten zijn van een auto-immuunziekte, geeft dit de huisarts een reden om verder uit te laten zoeken of en welke auto-immuunziekte het zou kunnen zijn.
Hoe vaak komt Antifosfolipidensyndroom voor?
APS is een zeldzame ziekte: er zijn in Nederland naar schatting 1000 tot 2000 patiënten. APS treft zowel mannen als vrouwen, maar wordt vaker bij vrouwen gezien. Ongeveer de helft van alle patiënten met APS heeft daarnaast ook een andere auto-immuunziekte, zoals systemische lupus erythematosus (SLE).
Hoe ontstaat APS?
Bij een auto-immuunziekte is het afweersysteem ontregeld, waardoor een ontstekingsreactie tegen lichaamseigen stoffen ontstaat. Het afweersysteem van patiënten met APS maakt ontstekingseiwitten tegen stoffen in het bloed. Deze ontstekingseiwitten worden “antifosfolipideantistoffen” genoemd.
Wat is ANA in het bloed?
Met de ANA- of ANF-test wordt onderzocht of je afweersysteem antinucleaire antistoffen aanmaakt. Antinucleaire antistoffen zijn antistoffen die zijn gericht tegen onderdelen van je eigen celkern (nucleus). Het zijn dus auto-antistoffen.
Wat zijn de symptomen van auto-immuunziekte?
Als uw immuunsysteem infecties opruimt, krijgt u ontstekingsverschijnselen zoals koorts, zwellingen, roodheid, pijn of een grieperig gevoel. Het opruimen van lichaamseigen overbodig geworden celresten gebeurt iedere dag. Daar merkt u meestal niets van.