Hoe komt koolstof in staal?
Bij de bereiding van staal uit ruwijzer wordt door het blazen van zuurstof de in het ruwijzer aanwezige koolstof (circa 3,5 %) grotendeels verwijderd. Aan het einde van dit proces bevat het vloeibare staal een koolstofgehalte van ongeveer 0,1 % en een overmaat aan opgeloste zuurstof.
Wat betekent Ongelegeerd staal?
Ongelegeerd staal bestaat uit staal met een ijzer-koolstof legering. Dit staal bestaat voor 0.05 tot 2% uit koolstof en ijzer. Afhankelijk van de samenstelling en concentratie van de bijbehorende hulpelementen in staal, kunnen de eigenschappen zoals hardheid en treksterkte worden verhoogd of verlaagd.
Waarom wordt er koolstof in ruwijzer toegevoegd?
Van bovenaf wordt zuurstof op het vloeibare ruwijzer geblazen. Zuurstof en koolstof binden zich graag aan elkaar en vormen gemakkelijk koolmonoxide (CO) en kooldioxide (CO2). Deze gassen vormen zich ook in het staal. Langer blazen met zuurstof levert een lager koolstofgehalte op.
Hoe meer koolstof Hoe?
Dat heeft te maken met het gehalte koolstof. Hoe hoger dat is, hoe harder en breekbaarder het wordt. Minder koolstof zorgt weer voor sterker en buigzamer staal. Zit er meer dan 2% koolstof in het ijzer dan spreken we van gietijzer.
Wat is het verschil tussen gelegeerd staal en Ongelegeerd staal?
Ongelegeerd staal bevat maximaal 1,5% aan legeringselementen (koolstof niet meegerekend). Voorbeelden van legeringselementen zijn mangaan (Mn) of silicium (Si). Meestal is het doel hiervan om het materiaal harder of sterker te maken. Laaggelegeerd staal bevat tussen 1,5% en 5% aan extra legeringselementen.
Wat is de voornaamste reden om meer dan 12% chroom toe te voegen aan staal?
Hoe meer chroom aan staal wordt toegevoegd hoe groter de weerstand tegen oxidatie (minimaal 10,5% voor corrosievastheid). Het verhogen van het percentage chroom heeft als groot nadeel dat de lasbaarheid afneemt.