Inhoudsopgave
Wat is een schisis?
De letterlijke betekenis van schisis is ‘spleet. Soms bevindt de spleet zich alleen in het gehemelte, maar het komt ook voor dat een schisis optreedt in zowel de lip, de kaak, als het gehemelte. Er bestaan enkelzijdige spleten, waarbij de hazenlip links of rechts van het midden zit, en dubbelzijdige spleten.
Hoe noem je een hazenlip?
Bij een persoon met schisis, ook wel hazenlip genoemd, is een spleet aanwezig die zich beperkt tot de lip, of doorloopt tot in de bovenkaak. Bij uw kind is de diagnose schisis gesteld.
Waarom schisis?
De exacte oorzaak van schisis is onbekend. Erfelijkheid is een belangrijke factor. Dan bestaat er een foutje (mutatie) in het DNA, of is er sprake van een chromosoomafwijking. Maar ook niet-erfelijke factoren spelen een rol bij het ontstaan van een schisis.
Hoeveel kans op schisis?
Schisis is een aangeboren gezichtsafwijking die bij ongeveer 1 op de 1.000 baby’s voorkomt. Je kindje heeft dan een spleet in de bovenlip, kaak of het gehemelte. Schisis kan goed behandeld worden, maar kan toch wat problemen met zich meebrengen.
Waar komt de naam hazenlip vandaan?
Maar waar komen de woorden schisis en hazenlip eigenlijk vandaan? Schisis komt uit het griekse woord schismi(σχισμή). Wanneer iemand dus een spleet in zijn lip, kaak of gehemelte heeft zegt men dat diegene een schisis heeft. In de volksmond zeggen mensen vaker hazenlip, omdat bij een haas de lip ook gespleten is.
Waarom krijgen kinderen een hazenlip?
Het is onbekend hoe een schisis precies ontstaat. Het ontwikkelt zich al vroeg in de zwangerschap. Het gezichtje van de baby vormt zich tijdens de zesde tot twaalfde week. Het weefsel van het gezicht groeit als het ware naar elkaar toe, en vormt zo de lippen, kaken en het gehemelte.
Hoe krijgt een kindje een hazenlip?
Hoe kom je aan een hazenlip?
Bij de meeste mensen die met een hazenlip of gespleten gehemelte worden geboren, ligt de oorzaak niet in één enkele mutatie, maar in een stapeling van allerlei genetische varianten die in de bevolking voorkomen. Deze varianten blijken vaak te zitten in die gedeelten van het genoom die andere genen aan- en uitschakelen.