Inhoudsopgave
- 1 Wat had je nodig om aan eten te komen in de Tweede Wereldoorlog?
- 2 Wat werd er gegeten in 1945?
- 3 Hoe kwamen onderduikers aan eten?
- 4 Wat aten ze in de Tweede Wereldoorlog?
- 5 Waarom kreeg Nederland een Hongerwinter?
- 6 Waarom gingen de mensen uit West Nederland liever niet naar het zuiden om daar eten te halen?
Wat had je nodig om aan eten te komen in de Tweede Wereldoorlog?
Om voorlichting te centraliseren werd in februari 1941 het “Voorlichtingsbureau van den Voedingsraad” opgericht. Directe aanleiding waren tekorten in verse groenten en fruit, en daaruit voortvloeiende geruchten dat er vitamine C-gebrek zou ontstaan.
Wat werd er gegeten in 1945?
Het voedingspatroon veranderde ingrijpend: minder vet en vlees, meer groenten, granen, aardappelen en peulvruchten. Het dagelijks menu werd tot aan de Hongerwinter van 1944-1945 in de westelijke steden, zelfs gezonder dan het was vóór 1940.
Wat werd er gegeten in de hongerwinter?
Botanicus Tinde van Andel doet onderzoek naar wat mensen aten tijdens de Hongerwinter. Ze kwam erachter dat men ook klaver, gladiool, zevenblad, vogelmuur en grote lisodde aten, naast suikerbiet en bloembollen. Men zette thee van de bladeren van bramen en rookte hoefblad.
Waarom bleef voedsel tot 1949 op de bon?
Verzetsgroeperingen gingen dan ook tijdens de oorlog over tot het overvallen van de kantoren waar de bonnen werden bewaard, de distributiekantoren. De aldus verkregen bonnen werden verdeeld onder personen die onderduikers hadden, zodat men extra voedsel voor de onderduikers kon kopen.
Hoe kwamen onderduikers aan eten?
Het voedsel werd gebracht door mensen die de onderduikers hielpen. Ze riskeerden daarmee hun leven. Toen het voedsel schaars werd had je voedselbonnen nodig om voedsel te kunnen krijgen, die werden opgespaard of werden gestolen door mensen van het verzet. Lang niet alle onderduikers hadden zulke voorzieningen.
Wat aten ze in de Tweede Wereldoorlog?
Er werd weinig vlees, weinig suiker en weinig vet gegeten. In plaats daarvan kwam een voornamelijk plantaardig dieet van aardappelen, granen, peulvruchten, groenten en fruit, aangevuld met een beperkt aantal vetten. Hier doet het menselijk lichaam het goed op.”
Wat eten ze in de Tweede Wereldoorlog?
Het devies was veel volkoren granen, aardappelen en peulvruchten in plaats van bijvoorbeeld witbrood en sla. De kookboekjes staan ook vol met bezuinigingstips: je thee vermalen tot gruis, meerdere keren koffie zetten van één zakje, een kwastje gebruiken om je pan te beboteren en een hooikist gebruiken om te koken.
Waar werd in de buurt van Amsterdam het voedsel gedropt?
Ook elders in het west van het land zoals bij Den Haag en Amsterdam is voedsel gedropt. Dat is het gevolg van een akkoord dat de geallieerden met de Duitse bezetter hebben gesloten op maandag 30 april in het dorp Achterveld.
Waarom kreeg Nederland een Hongerwinter?
Doordat de rivieren en het IJsselmeer eind december dichtvroren en doordat vervoer over land ook niet meer mogelijk was, werd het Westen van Nederland van alle mogelijke voedsel en hulpgoederen, brandstoffen, kleding en medicamenten afgesneden.
Waarom gingen de mensen uit West Nederland liever niet naar het zuiden om daar eten te halen?
Het gebrek aan eten, brandstof en kleding was enorm in de steden van West-Nederland. Niet omdat er geen voedsel was, maar omdat de steden afgesneden raakten van brandstof en vervoersmiddelen om dat voedsel uit de landbouwgebieden in het oosten en noorden te halen.
Wat betekent op de bon?
Op de bon geslingerd worden betekent ‘een bekeuring krijgen’. Het is van oorsprong soldatentaal. Het hier gebruikte zelfstandig naamwoord bon gaat terug op het Franse woord bon (‘goed’).
Wat is een Distributiekaart?
Rijks-distributiekaart Deze kaart met zesentwintig bonnen was een tijdelijke voorziening en voorzorgsmaatregel.