Hoe bereken je biologische beschikbaarheid?

De biologische beschikbaarheid (F) is gelijk aan de verhouding van de oppervlakten onder de curve ‘plasmaconcentratie vs. tijd’ na orale toediening en na intraveneuze toediening (AUC).

Waarvan is de tijd tussen inname en effect afhankelijk?

De gemiddelde tijd die nodig is om de maximale concentratie te bereiken wordt Tmax genoemd. De concentratie van het geneesmiddel in het bloed (plasmaconcentratie) bepaalt uiteindelijk het effect van het geneesmiddel (zie onderstaande figuur) Een te hoge concentratie maakt de kans op bijwerkingen groter.

Welke toedieningsvorm werkt het snelst?

Bij intraveneuze toediening wordt het farmacon rechtstreeks in het veneuze vaatstelsel gebracht. Op deze wijze wordt het snelst een systemisch effect bewerkstelligd en deze route is vaak een eerste keuze bij levensbedreigende situaties.

Hoe bereken je renale klaring?

Een maat voor de nierfunctie is bijvoorbeeld de creatinineklaring, het volume bloedplasma dat door de nieren per minuut wordt ontdaan van de door het lichaam geproduceerde stof creatinine, een afvalproduct van de stofwisseling in de spieren. Op deze wijze wordt inzicht verkregen in de glomerulaire filtratiesnelheid.

Welke toedieningsvormen zijn er?

Vormen van geneesmiddelen

• Oraal (via mond en slokdarm) – denk aan tabletten, dragees, capsules, drankjes, poeders, etc.
• Intraveneus (dmv injectie in een ader)
• Intramusculair (injectie in een spier)
• Subcutaan (onderhuidse injectie)
• Rectaal (via de anus) – bijvoorbeeld met een zetpil of een klysma.

Wat is een first pass effect?

Dat een deel van een oraal gegeven geneesmiddel verloren gaat door metabolisatie in de darmwand en de lever, wordt het ‘first-passeffect’ genoemd. Dit deel van de dosis bereikt dus niet de algemene circulatie.

Hoe lang blijven medicijnen in je maag?

Bij acetylsalicylzuur (het kinder aspirientje) wordt de stolling van de bloedplaatjes wel 3 dagen geremd, terwijl de stof dan al lang uit het bloed is. Een maagzuurremmer zoals omeprazol is na een uur of 8 wel uit het bloed, maar de werking houdt 24 uur aan.

Wat is een halfwaardetijd medicatie?

De halfwaardetijd is de tijd die nodig is om de helft van het in het bloed aanwezige geneesmiddel af te breken.

Welke toedieningsvormen geschikt zijn voor systemische toediening van een geneesmiddel?

Bij systemische toediening kan de medicatie op verschillende manieren gegeven worden zoals oraal (via de bek) of parenteraal (buiten het maagdarmkanaal om via een injectie). Na opname wordt het middel door het lichaam getransporteerd. Het belangrijkste transport- middel is het bloed.

Hoe noem je het plaatselijk toedienen van medicatie?

De toediening kan grofweg worden ingedeeld in drie groepen: topisch (lokaal/plaatselijk), enteraal (via het maag-darmkanaal) en parenteraal (door injectie of infuus).

Hoe bereken je de GFR?

In het ziekenhuis wordt de GFR bepaald door de benaderende bepaling van de kreatinineklaring (zie ook klaring (medisch)). De klaringswaarde kan worden bepaald door: meten van de GFR via het bloed en urine. berekenen of schatten van de eGFR (estimated GFR) via het bloed.

Is creatinineklaring GFR?

De uitscheiding van afvalstoffen kan op twee manieren geschat worden, namelijk door de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) of door de creatinineklaring in bloed- en urineonderzoek te meten. De GFR-waarde en creatineklaring geven aan hoe goed de nieren functioneren en in welk stadium de nierziekte zich bevindt.

De biologische beschikbaarheid (F) is gelijk aan de verhouding van de oppervlakten onder de curve (‘area under curve’; AUC) ofwel ‘plasmaconcentratie vs. tijd’, na bv. orale toediening en meestal afgezet tegen die van intraveneuze toediening (per definitie 100% biologische beschikbaarheid).

Hoe bereken je biologische beschikbaarheid?

De biologische beschikbaarheid (F) is gelijk aan de verhouding van de oppervlakten onder de curve (‘area under curve’; AUC) ofwel ‘plasmaconcentratie vs. tijd’, na bv. orale toediening en meestal afgezet tegen die van intraveneuze toediening (per definitie 100% biologische beschikbaarheid).

Wat wordt verstaan onder de halfwaardetijd?

De halfwaardetijd is de tijd die nodig is om de hoeveelheid van het geneesmiddel in het bloed te halveren. Een verlengde halfwaardetijd betekent meestal dat de omzetting van het geneesmiddel of de uitscheiding van het geneesmiddel verminderd is, bijvoorbeeld door een sterke binding aan plasma eiwitten.

Hoe noemt men een medicijn dat pas actief wordt nadat het door het lichaam gemetaboliseerd is?

In de darmcellen kan het geneesmiddel al deels worden gemetaboliseerd. Daarna gaat de stof via de poortader naar de lever. De lever kan het geneesmiddel verwerken, dit heet biotransformatie. Biotransformatie is het omzetten van geneesmiddelen in metabolieten.

Wat is orale toediening?

Orale toediening: via de mond Het kan dan zowel om pillen, poeders als vloeibare drankjes gaan die worden opgenomen via het maag-darmkanaal. Als iemand aan de beademing ligt, in coma is of niet kan slikken dan is orale toediening van pillen en drankjes niet mogelijk.

Wat wordt verstaan onder klaring?

Klaring is in de geneeskunde en de farmacologie de snelheid waarmee een bepaalde stof door het lichaam uit het bloed wordt verwijderd. Die stof kan een lichaamseigen stof zijn, zoals creatinine, maar het kan ook een farmacon of vergif betreffen.

Wat is het kenmerk van een tablet met vertraagde afgifte?

Retard-tabletten zijn tabletten met vertraagde werking. Na het innemen komt het werkzame bestanddeel langzaam vrij uit de tablet, waardoor het een lange en goed gedoseerde werking heeft. Retardtabletten mag je niet doorbijten.

Hoe berekenen je de halveringstijd natuurkunde?

De halveringstijd is eigenlijk het omgekeerde van de verdubbelingstijd, het is namelijk de tijd die het duurt voordat een hoeveelheid precies gehalveerd is. Dit is het geval als N precies 2x zo klein is als b. je berekent dus ½ = gt.

Wat is eliminatie bij medicatie?

Eliminatie (metabolisatie en excretie) De klaring van een geneesmiddel is een maat voor de capaciteit van het lichaam om het middel te elimineren via de lever, de nieren en eventuele andere wegen. De klaring is gedefinieerd als het plasmavolume dat per uur volledig wordt geklaard van het geneesmiddel.

Wat zijn signalen van medicijnvergiftiging?

Mogelijke verschijnselen zijn: misselijkheid, braken, huiduitslag, benauwdheid, hartritmestoornissen, verwardheid, bewusteloosheid en zelfs de dood.