Inhoudsopgave
Hoe leefden de arbeiders in de 19de eeuw?
Slechte levensomstandigheden van arbeiders waren niets nieuws, maar in de 19e eeuw namen ze ernstig toe. Zij konden lage lonen uitbetalen, lange werkdagen voorschrijven, lieten ongezonde werkomstandigheden voortbestaan en konden zonder enig probleem arbeiders ontslaan.
Hoe waren de leef en werkomstandigheden voor de Maastrichtse arbeiders?
Over de materiële omstandigheden van de arbeidende klasse in Maastricht leveren de verhoren van de commissie een heel precies beeld. Armoede, honger en ziekten beheersten het dagelijkse leven. Het aantal bedeelden was er zeer hoog.
Hoe probeerden arbeiders hun levensomstandigheden te verbeteren?
Verschillende wetten maakten het leven van de arbeider stukje bij beetje wat aangenamer. Zo kwam er een verbod op kinderarbeid (1874), een arbeidswet (1889) tegen uitbuiting, een leerplichtwet (1900) en een woningwet (1901).
De confessionelen waren ook kritisch over het kapitalisme. Volgens hen moesten arbeiders samenwerken en zich verenigen om het probleem op te lossen. De liberalen begonnen hun denkbeeld echter te veranderen. Zij vonden dat de staat iets meer moest ingrijpen.
Hoe waren de omstandigheden van de fabrieksarbeiders?
Ze hadden geen fiets en auto’s bestonden er in die tijd nog niet. En zo ontstonden er dus in de buurt van de fabrieken dit soort arbeiderswijken met kleine eenvoudige huisjes die dicht op elkaar stonden onder de rook van de fabrieksschoorsteen.De huisjes hadden vaak maar één kamer. Daar moest het hele gezin leven.
Hoe is het om in een fabriek te werken?
Ook in fabrieken werkten de kinderen mee. Hier was het werk vaak zwaar, vuil en gevaarlijk. De directeuren lieten de arbeiders gerust zes dagen per week 12 uur per dag werken. Er gebeurden veel ongelukken, ook met kleine kinderen die nog niet zo handig waren of gewoon te moe waren om goed op te kunnen letten.
Wat gebeurde er tijdens de industriële revolutie?
De industriële revolutie is de overgang van handmatig naar machinaal vervaardigde goederen die gepaard ging met grootschalige organisationele en sociale veranderingen. De industriële revolutie begon rond 1750 in Engeland en vervolgde begin negentiende eeuw in de rest van Europa.
Welke gevolgen had de opkomst van de industrie voor de arbeiders?
Factor arbeid Het fabrieksmatig produceren had tot gevolg dat de huisnijverheid geleidelijk aan verdween. Het werk in de fabriek was vaak eentonig en geestdodend en de lonen waren laag. In de fabrieken werden ook vrouwen en kinderen op grote schaal in dienst genomen.
Hoe veranderde de opkomst van de industrie de woonomstandigheden van de arbeiders?
Het dagelijks leven veranderde ingrijpend waar de industriële revolutie kwam. Met de komst van fabrieken verdween de nijverheid uit de dorpen. Veel dorpelingen trokken achter de arbeid aan richting de fabrieken waardoor verstedelijking sterk toenam.
Wat veranderde er door de industrialisatie aan de arbeidsomstandigheden?
Door de industriële revolutie veranderde de landbouwstedelijke samenleving in een industriële samenleving. De industrialisatie maakte massaproductie mogelijk van goederen, voedsel, machines, apparaten en vervoersmiddelen. Dit zorgde ervoor dat de winning van grondstoffen en de productie van goederen gigantisch toenam.
Hoe dachten de liberalen over de sociale kwestie?
De liberalen dachten dat armoede de eigen schuld was van de werkers. De problemen zouden volgens hen vanzelf verdwijnen als het weer beter ging met de economie. De overheid moest zorgen voor een nachtwakersstaat, waarbij alleen voor rust en orde gezorgd moest worden. Verder mocht de overheid zich nergens mee bemoeien.