Inhoudsopgave
- 1 Hoe verloopt een asielprocedure in Belgie?
- 2 Hoe gaat de asielprocedure in zijn werk?
- 3 Welke onderzoeken zal je bij de registratie door de Dienst Vreemdelingenzaken moeten ondergaan?
- 4 Wat is internationale bescherming?
- 5 Hoe lang duurt procedure verblijfsvergunning?
- 6 Hoe lang mag een vluchteling in Nederland blijven?
Hoe verloopt een asielprocedure in Belgie?
Asielprocedure
- U gaat naar het aanmeldcentrum in Brussel.
- In het centrum vraagt u internationale bescherming in het kantoor van de Dienst Vreemdelingenzaken.
- Daarna gaat uw vraag naar het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (het CGVS).
Hoe gaat de asielprocedure in zijn werk?
In het aanmeldcentrum ondertekent de asielzoeker zijn asielaanvraag. Met de IND volgt een gesprek om zijn identiteit, nationaliteit en reisroute vast te stellen. Na de aanmelding bepaalt de IND welke procedure van toepassing is. In sommige gevallen geldt er een snellere procedure.
Waarom duurt een asielprocedure zo lang?
De wachttijd voor de start van de asielprocedure kan inmiddels oplopen tot bijna twee jaar, terwijl dit maximaal enkele weken hoort te zijn. Doordat er te weinig personeel wordt ingezet bij de IND, staat het leven van vluchtelingen die in Nederland bescherming vragen ongelooflijk lang op de pauzestand.
Hoe lang zit een vluchteling in een AZC?
Een asielzoeker verblijft in een AZC totdat de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) – of (in geval van beroep) de rechter – heeft beslist over zijn asielaanvraag. De asielzoeker weet dan of hij in Nederland mag blijven (als statushouder) of niet.
Welke onderzoeken zal je bij de registratie door de Dienst Vreemdelingenzaken moeten ondergaan?
Het gehoor bij DVZ gaat over je identiteit, herkomst en reisweg. Volgende elementen worden onderzocht: hetzij het onderzoek naar de vaststelling van de verantwoordelijke lidstaat (Dublin) hetzij je redenen voor je verzoek om internationale bescherming en de bewijsstukken.
Wat is internationale bescherming?
Een verzoeker om internationale bescherming (vroeger ‘asielzoeker’ genoemd) is een vreemdeling die in België een aanvraag indient om erkend te worden als vluchteling die voldoet aan de voorwaarden van artikel 1 van het Internationaal Vluchtelingenverdrag van 1951 (Conventie van Genève).
Wat gebeurt er met de vluchtelingen?
Na een negatieve beslissing in de asielprocedure eindigt de opvang door Centrale Orgaan opvang Asielzoekers (COA). Na de beslissing door de rechtbank is de asielzoekende verplicht om Nederland te verlaten. Zijn of haar vertrek wordt geregeld door de Dienst Terugkeer en Vertrek van het ministerie van Justitie.
Wat wordt er tijdens de asielprocedure onderzocht?
Tijdens de gehoren wordt de identiteit van de asielzoeker vastgesteld, wordt gekeken naar de reisroute en de reden waarom hij is gevlucht. Na deze gehoren neemt de IND een beslissing over de asielaanvraag. Soms is er meer onderzoek nodig, bijvoorbeeld naar het thuisland van de asielzoeker.
Hoe lang duurt procedure verblijfsvergunning?
Een wettelijke beslistermijn van 6 maanden geldt voor: Aanvraag verblijfsvergunning regulier onbepaalde tijd. Aanvraag verblijfsvergunning EU-langdurig ingezetene. Aanvraag toetsing aan het EU-recht (bewijs van rechtmatig verblijf) Aanvraag verblijfsvergunning asiel bepaalde tijd.
Hoe lang mag een vluchteling in Nederland blijven?
Verblijfsvergunning voor 5 jaar Mensen met een asielstatus krijgen eerst een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd (5 jaar). Deze vergunning wordt na 5 jaar meestal omgezet in een vergunning voor onbepaalde tijd. Behalve als er belangrijke redenen zijn om de vergunning in te trekken.
Hoeveel geld krijgt een vluchteling in Nederland?
Een asielzoeker krijgt bij aankomst onderdak, maaltijden en zaken zoals toiletartikelen en wasmiddel. Tijdens de asielprocedure ontvangt een asielzoeker maximaal ongeveer € 59 per week voor eten, kleding en zakgeld voor andere uitgaven.
Hoe worden vluchtelingen opgevangen in België?
In totaal beschikt België over ongeveer 28.000 opvangplaatsen. De collectieve structuren zijn opvangcentra die door Fedasil, het Belgische Rode Kruis of andere partners beheerd worden. De individuele structuren zijn woningen die door de OCMW’s (de ‘lokale opvanginitiatieven’ of LOI’s) of door ngo’s beheerd worden.