Inhoudsopgave
Hoe weet je of je Pfeiffer hebt gehad?
Hoe wordt de ziekte van Pfeiffer aangetoond? Als keelpijn, vergrote halsklieren en moeheid langer duren dan 7 tot 10 dagen, dan kun je Pfeiffer hebben. Bloedonderzoek kan dit dan na een week aantonen. Het bloedonderzoek laat niet zien hoe erg (of niet erg) de ziekte is en hoe lang het duurt voor je weer fit bent.
Hoe lang ben je besmettelijk met Pfeiffer?
Incubatietijd: Meestal rond de 42 dagen, met een spreiding van 32-49 dagen. Besmettelijke periode: Gedurende de ziekteperiode tot soms 18 maanden na actieve infectie.
Wat is Epstein Barr IgG positief?
EBNA-IgG antilichamen worden detecteerbaar na een 3- tot 6-tal maanden post-primo-infectie EBV. VCA-IgM en VCA-IgG antilichamen daarentegen worden positief tijdens de acute (lytische) fase van de infectie.
Is de ziekte van Pfeiffer een soa?
De ziekte van Pfeiffer is een besmettelijke ziekte die veroorzaakt wordt door een virus. De meeste mensen worden er niet ziek van doordat ze genoeg antistoffen hebben.
Hoe besmettelijk is de ziekte van Pfeiffer?
Iemand die ziekte van Pfeiffer heeft, kan anderen besmetten door knuffelen en zoenen. Ook door het samen gebruiken van bekers, glazen en bestek kan iemand besmet raken. Iemand kan het virus aan anderen doorgeven vanaf 1 week nadat hij besmet is tot wel 18 maanden daarna. Iedereen kan de ziekte van Pfeiffer krijgen.
Kan de ziekte van Pfeiffer chronisch worden?
Bij sommige patiënten worden de symptomen van klierkoorts chronisch. Bij andere personen flakkert de ziekte regelmatig op, terwijl ze tussendoor geen symptomen hebben.
Kan klierkoorts terug komen?
Eens je klierkoorts hebt doorgemaakt, heb je. Het virus blijft echter in je lichaam aanwezig, maar veroorzaakt doorgaans geen klachten meer. Wel kan het virus bij een verminderde weerstand opnieuw actief worden en symptomen veroorzaken.
Is de ziekte van Pfeiffer erfelijk?
Hij of zij kan het foutje in het gen wel weer aan zijn of haar kinderen doorgeven. Soms komt Pfeiffer syndroom het vaker in een familie voor. Het syndroom is in beide gevallen autosomaal dominant erfelijk. Dat betekent dat je deze ziekte kunt erven als een van je ouders het foutje in de genen heeft.