Inhoudsopgave
Is plaatsvinden een werkwoord?
Het werkwoord plaatsvinden wordt in één woord geschreven. Ook de vervoegde vormen schrijven we in één woord, tenzij de twee delen (plaats en vinden) gescheiden worden door andere woorden (bijvoorbeeld: dat iets plaats heeft gevonden), of de volgorde ervan gewisseld is (bijvoorbeeld: iets vond plaats).
Kan plaatshebben?
Als er in de context sprake is van moeilijkheden, bezwaren of uitstel, kan in de standaardtaal doorgaan in plaats van plaatsvinden of plaatshebben gebruikt worden. Plaatsgrijpen is alleen gebruikelijk als iets plotseling, onverwachts of met grote gevolgen gebeurt.
Zou of zal plaatsvinden?
Antwoord. Het zal je maar gebeuren is correct om een mogelijkheid aan te geven die onwenselijk is. Het is onduidelijk of Het zou je maar gebeuren tot de standaardtaal in Nederland gerekend kan worden.
Heeft plaats gehad?
plaatshebben werkw. Verbuigingen: had plaatsVerbuigingen: plaatsgehad gebeuren, zich afspelen Voorbeelden: `Heeft dat gesprek inmiddels plaatsgehad?`, `De vervroegde verkiezingen zullen waarschijnlijk in september plaatshebben. ` Bron: WikiWoordenboek…
Heeft plaatsgehad?
plaatshebben/vervoeging
vervoeging van de bedrijvende vorm van plaatshebben | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs | kort | |
tegenwoordig (v.t.t.) | heb plaatsgehad | hebt/heeft plaatsgehad |
verleden (v.v.t.) | had plaatsgehad | had plaatsgehad |
toekomend (v.t.t.t.) | zal plaatsgehad hebben | zult/zal plaatsgehad hebben |
Wat plaatsvond?
1. tot stand komen: er vond geen overeenstemming plaats; 2. tot uitvoering komen, gebeuren: waar heeft de ontmoeting plaatsgevonden?; 3. gebeuren: hij noteerde alles wat er in de stad plaatsvond.
Wat ik vind Of vindt?
In de tweede persoon enkelvoud komt er een t achter de stam (vind). Je krijgt dan: u vindt. Ook wanneer het onderwerp u ná het werkwoord komt, schrijven we een t achter de stam: wat vindt u van de nieuwe minister?