Inhoudsopgave
Kan je me gebruiken?
Me kan alleen als ‘gereduceerde’, onbenadrukte vorm van mij gebruikt worden. Mij is geen bezittelijk voornaamwoord; net zoals mij zusje niet goed is, is ook me zusje niet juist. Me is dus nooit een alternatief voor het bezittelijk voornaamwoord mijn/m’n.
Kan je me schrijven?
Je schrijft me wanneer je het zou kunnen vervangen door mij. Je gebruikt me dus nooit als bezittelijk voornaamwoord!
Is het me of mijn?
Vooral in korte teksten op sociale media komt dit veel voor, omdat daar vaak spreektaal als schrijftaal wordt gebruikt. Mijn wordt afgekort tot m’n en dat wordt weer veranderd in me.
Kan ik me of kan ik mij?
Je kunt ‘me’ en ‘mij’ door elkaar gebruiken maar beklemtoond kan het alleen ‘mij’ zijn: “Mij niet gezien!”. “Me” kan ook lijdend voorwerp zijn: ‘Hij ziet me”. Of: “Hij ziet mij”. * “Me” kan ook wederkerend voornaamwoord zijn: “Ik was me” (van: ‘zich wassen’) “Mijn” is een bezittelijk voornaamwoord.
Is het aan hun of aan hen?
Om naar personen te verwijzen, is na een voorzetsel hen het aan te bevelen voornaamwoord, niet hun: voor hen, aan hen, met hen, door hen. Na een voorzetsel kan ook het onbeklemtoonde voornaamwoord ze gebruikt worden om naar personen (of naar zaken) te verwijzen: voor ze, aan ze, met ze, door ze.
Zal ik me of zal ik mij?
Me is geen bezittelijk voornaamwoord Voor veel taalpuristen is dit taalergernis nummer één. Voorbeelden: me broer, me fiets, me taalfout. Dat moet zijn: mijn broer, mijn fiets, mijn taalfout. Tip: vervang me door mij.
Zou u me of mij?
Het is aan te bevelen om zo veel mogelijk de gereduceerde vorm me te gebruiken. Overmatig gebruik van de volle vorm mij maakt zowel gesproken als geschreven taal onnatuurlijk.
Wat het verschil tussen mij me mijn en M n is?
Het woordje ‘me’ is vooralsnog geen bezittelijk voornaamwoord. Dat mooie woordje ‘mijn’ is het enige bezittelijk voornaamwoord dat aangeeft dat iets echt van mij is. En als ‘mijn’ jou te lang is mag je ook ‘m’n’ schrijven. ‘M’n proefwerk ging de mist in, want ik kon m’n ‘me’ en m’n ‘mijn’ niet uit elkaar houden.
Wat hen of hun betreft?
Wanneer is het ‘hen’ en wanneer ‘hun’? Een oude schoolregel over het gebruik van hen en hun luidt als volgt: Gebruik hen na een voorzetsel en als lijdend voorwerp, en hun als meewerkend voorwerp (zonder voorzetsel). Gebruik hen na een voorzetsel.