Inhoudsopgave
Waarom echo?
De echo is bijvoorbeeld een standaardonderzoek bij een zwangerschap. Een echo kijkt naar de zachte weefsels: van de organen, zoals het hart, de lever, de milt, de alvleesklier, de nieren, de prostaat, de blaas, de lymfeklieren. van de schildklier en andere klieren.
Wie neemt een echo af?
Tegenwoordig kunnen de meeste verloskundigen zelf echo’s maken. In een later stadium gebruiken verloskundigen en gynaecologen echografie om de zwangerschap te volgen. De normale ontwikkeling van de foetus en de organen kan nagegaan worden.
Wat zie je op een echo abdomen?
Met een echografie van de hele buik kunnen zowel de organen in de bovenbuik (zoals de lever, galblaas en nieren) als de organen in de onderbuik (zoals de blaas, baarmoeder en eierstokken) zichtbaar worden gemaakt. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij laboratoriumafwijkingen of buikklachten.
Welke afdeling maakt echo?
U heeft samen met uw arts besloten om een echo (echografie) van uw buik te laten maken. Hiervoor maakt u een afspraak op de afdeling Radiologie. Een echo is een onderzoek waarbij we via geluidsgolven uw organen op een beeldscherm kunnen zien.
Waarom mag je niet plassen voor een echo?
U mag 3 uur voor het onderzoek niet eten en drinken. Verder is het handig wanneer u een uur van tevoren niet meer plast, zodat de blaas enigszins gevuld is.
Waarom echo buik?
Waarom echo onderbuik?
Met een echografie van de onderbuik kunnen de meeste organen in de onderbuik zichtbaar worden gemaakt, zoals de blaas, de nieren, de baarmoeder en de prostaat. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij buikklachten of laboratoriumafwijkingen.
Is een echo schadelijk?
Tot nu toe zijn er geen schadelijke gevolgen voor jou of je ongeboren kindje bekend bij het maken van echo’s. Alle echoapparaten beschikken over zogeheten ‘veiligheidsmarges’. Deze veiligheidsmarges zorgen ervoor dat er in principe geen schade wordt toegebracht aan moeder en kind.
Wat zie je op een echo hals?
Een echografie van de hals wordt meestal uitgevoerd in het kader van een onderzoek van een zwelling van de schildklier of een zwelling of massavorming in de hals. Het kan onderzoek kan ook uitgevoerd worden als eerste onderzoek bij heesheid, sliklast of pijn, maar is daarvoor minder geschikt dan de CT-scan.