Inhoudsopgave
Wat bepaalt de absolute competentie van de rechter?
Absolute competentie is de term die wordt gebruikt om aan te duiden welke rechter in eerste aanleg bevoegd is om uitspraak te doen ter zake het geschil. Het uitgangspunt is dat de rechtbanken (dus niet de gerechtshoven of de Hoge Raad) in eerste aanleg kennis nemen van alle burgerlijke zaken.
Welke rechter is competent?
De hoofdregel (in dagvaardingsprocedures) is dat de rechter bevoegd is in wiens rechtsgebied de gedaagde zijn woonplaats of zijn werkelijk verblijf heeft (art. 99 Rv). In bepaalde soorten zaken is de rechter in een ander rechtsgebied (mede) bevoegd (zie art. 100-107 Rv).
Wat is relatieve bevoegdheid?
De term relatieve bevoegdheid ziet op de vraag welke rechter – geografisch gezien – bevoegd is om kennis te nemen van het geschil. Verblijft de persoon niet in Nederland, dan is de Rechtbank Den Haag bevoegd. De term relatieve bevoegdheid dient los te worden gezien van de termen rechtsmacht en absolute bevoegdheid.
Wat is de relatieve competentie?
Het antwoord op die vraag ligt in de regels van de zogenaamde relatieve competentie. In een normale civiele procedure geldt de hoofdregel dat een zaak moet worden aangebracht bij de rechtbank in de regio waar de gedaagde partij woonachtig of gevestigd is. Een voorbeeld.
Wat is de absolute competentie?
De absolute competentie gaat over het type gerecht dat uw zaak behandelt, bijvoorbeeld de rechtbank of het gerechtshof. De meeste zaken die nog niet eerder door een rechter beoordeeld zijn moeten worden aangebracht bij de rechtbank.
Wat is absolute competentie in een geschil?
Met absolute competentie wordt bedoeld welke rechter kennis neemt van een geschil. In Nederland is dat in eerste aanleg in de regel de rechtbank, in hoger beroep het Gerechtshof en in cassatie de Hoge Raad. Vanaf 1 juli 2011 is voor een vordering tot € 25.000,- de sector Kanton van de Rechtbank bevoegd (art. 93 Rv).