Inhoudsopgave
Wat gebeurt er als een zorgvrager met hartfalen compressietherapie krijgt?
Bij hartfalen moet er milde compressietherapie worden toegepast, dat wil zeggen dat zwachtels en therapeutische elastische kousen niet teveel druk (compressie) mogen uitoefenen, omdat er anders in één keer teveel vocht in de bloedsomloop wordt ‘gedrukt’, waardoor u het benauwd kunt krijgen.
Kun je hartfalen in het bloed zien?
Bloedonderzoek. Bij hartfalen zijn de waardes van bepaalde stofjes verhoogd (BNP en NT pro-BNP). Deze stofjes komen vrij als de hartspier lang onder hoge druk staat. De klachten bij hartfalen zijn niet heel specifiek.
Waarom benauwd bij hartfalen?
Het lichaam krijgt minder zuurstof en compenseert dat door kortademigheid. Hartfalen kan de oorzaak van kortademigheid zijn. Door een verzwakte hartspier stroomt het bloed minder goed door en stijgt de bloeddruk in de longen.
Waarom vocht vasthouden bij hartfalen?
Bij hartfalen is de pompfunctie minder goed: uw hart kan het bloed niet goed meer rondpompen. Organen krijgen hierdoor minder bloed, bijvoorbeeld de nieren. De nieren gaan als reactie zout en vocht vasthouden. U kunt hierdoor bijvoorbeeld dikkere buik of enkels krijgen.
Waarom is de toegepaste druk zo belangrijk bij het zwachtelen?
Jonge mensen kunnen vaak meer druk verdragen omdat ze meer lopen, waardoor het oedeem eerder afneemt. Bovendien kan er bij oudere mensen sprake zijn van arteriële insufficiëntie, waardoor ze minder druk kunnen verdragen. Zodra het oedeem uit het been verdwijnt, neemt de druk die de zwachtel geeft redelijk snel af.
Hoe werkt compressietherapie in op de benen of wat gebeurt er precies in de benen door de compressietherapie?
Bij compressietherapie worden steunkousen of zwachtels rond het been aangebracht om de bloeddoorstroming te verbeteren. Het elastische materiaal van de verbanden compenseert de overmatige druk in de aders. De duur van de behandeling is afhankelijk per situatie.
Hoe onderzoek je hartfalen?
Om vast te stellen of u hartfalen heeft, worden verschillende onderzoeken gedaan, zoals:
- lichamelijk onderzoek.
- hartfilmpje (ECG)
- bloedonderzoek.
- röntgenfoto van hart en longen.
- echo van het hart.
- inspanningsonderzoek (fietstest of loopband)
- scan van het hart.
- MRI.