Inhoudsopgave
Wat heeft biotechnologie te maken met het opsporen van misdaad?
Moord. Na een moord, verkrachting, mishandeling of inbraak blijft er altijd wel wat biologisch materiaal van de dader achter, zoals bloed, sperma, haren of huidschilfers. Forensische onderzoekers isoleren daar DNA uit en meten volgens een vaste procedure de lengte van vijftien bepaalde, slim uitgekozen stukjes DNA op.
Hoe wordt DNA vergeleken?
Het DNA-profiel van de man wordt vergeleken met de DNA-profielen in de Nederlandse DNA-databank voor Strafzaken. Er wordt een ‘match’ gevonden. De aangetroffen spermacellen en het bloed kunnen afkomstig zijn van deze persoon in de DNA-databank.
Waarom is het vinden van DNA bij een misdrijf zo nuttig?
Veroordeelden voor misdrijven waarvoor voorlopige hechtenis is toegstaan moeten verplicht DNA afstaan. Het DNA wordt opgeslagen in een DNA-databank. Dat maakt het makkelijker om veelplegers (recidivisten) op te sporen en te veroordelen. De verhoogde pakkans leidt er ook toe dat veelplegers minder recidiveren.
Waar vindt de politie DNA sporen?
Waar zijn DNA-sporen te vinden? In principe kan men overal DNA-sporen vinden. In de eerste plaats wordt het voorwerp onder- zocht dat vermoedelijk werd gebruikt om de misdaad te plegen. Ook het lichaam van het eventuele slachtoffer wordt zorgvuldig op spo- ren onderzocht.
Hoe DNA vergelijken?
Bij de test worden het DNA-profiel van vader, moeder en kind met elkaar vergeleken. Als die DNA-profielen genoeg op elkaar lijken, zijn het kind en ouders 99% zeker biologisch familie van elkaar.
Hoe vergelijk je DNA?
Bij DNA-verwantschapsonderzoek wordt door middel van het vergelijken van DNA-profielen nagegaan of personen aan elkaar verwant kunnen zijn. Civiel DNA-verwantschapsonderzoek gebeurt al heel lang, bijvoorbeeld vaderschapsonderzoek om alimentatiegeschillen te beslechten.
Kun je DNA uit haar halen?
Forensisch onderzoekers kunnen deze DNA-code vergelijken met de DNA-code van iemand die wordt verdacht van een misdrijf. Daarom moet bij de verdachte slijm worden afgenomen om ook daar een code uit te halen. Dat heet DNA afnemen. Die code zit overal in je lichaam, dus in je haren, je bloed, je speeksel en in je huid.
Waarom geen DNA afstaan?
Gevoelig voor hacken. Ieder systeem is gevoelig voor (digitale) inbraak. Ook de huidige DNA-databank is hiervoor gevoelig en moet zeer gedegen beveiligd worden. Dat is niet anders wanneer er meerdere profielen in de databank worden opgenomen.
Welk deel van het monster kan worden gebruikt voor DNA-onderzoek?
Cellen van het wangslijmvlies zijn een bron voor DNA-onderzoek.
Is haar geschikt voor genetisch onderzoek?
Haren kunnen een goede bron van kern-DNA zijn maar zijn zeker een goede bron van mitochondriaal DNA. Op de plaats delict vindt men meestal meer haren die uitgevallen zijn dan werkelijk uitgerukte haren. Uitgevallen of afgeknipte haren zijn moeilijker te gebruiken voor een genetische identificatie dan uitgerukte haren.