Inhoudsopgave
Wat houdt toonhoogte in?
Toonhoogte (Engels: pitch) is een kenmerkende eigenschap van een toon die in directe relatie staat met het waargenomen spectrum van het geluid van de klinkende toon. De toonhoogte wordt weergegeven door het aantal trillingen per seconde, de frequentie, van de grondtoon in het spectrum, uitgedrukt in Hz (hertz).
Hoe meet je de toonhoogte?
Bepalen toonhoogte met referentietoon De frequentie van de zuivere referentietoon is van belang om de toonhoogte te bepalen. Door een willekeurig geluid afwisselend aan te bieden met een zuivere toon van gelijke luidheid kan de toonhoogte gemeten worden.
Wat is toonhoogte natuurkunde?
Geluid met een lage frequentie heeft een lage toon. Geluid met een hoge frequentie heeft een hoge toon. De verschillende noten van een muziekinstrument hebben dus allemaal hun eigen frequentie. De noot a heeft bijvoorbeeld een frequentie van 440 Hz.
Hoeveel Hertz is 1 toon?
Duurt het nu precies 1 seconde voordat de trilling voorbij is, dan zeggen we dat de toon een frequentie heeft van 1 Hertz (afgekort: Hz).
Hoeveel Hz is een a?
Hieronder staat een tabel met de frequenties in hertz van alle tonen in de gelijkzwevende stemming in alle muzikaal zinvolle octaven op basis van een kamertoon A4 (= a’) van 440 Hz.
Wat is het verband tussen frequentie en toonhoogte?
Echter de volgende relatie is zeker: naarmate de frequentie toeneemt klinkt een geluid hoger. Een hoge toon heeft meer golven per seconde dan een lage toon. Zo heeft een hoog klinkende piccolo ook een hele hoge frequentie met duizenden trillingen per seconde. Een gezond oor neemt tonen waar tussen de 20 en 20.000 Hz.
Hoe berekenen je de frequentie natuurkunde?
De frequentie is het aantal trillingen per seconde. Op een grafiek kun je de frequentie letterlijk vinden door te kijken hoe vaak je golf op en neer gaat in een seconde. Echter kun je de frequentie ook berekenen met de formule f=1/T. f is de frequentie in Hertz (Hz). T is de trillingstijd in seconden (s).