Inhoudsopgave
Wat is het verschil tussen-S en S?
In talloze woorden spreken sommige mensen wel een s uit en andere niet: tijd(s)verschil, drug(s)beleid, spelling(s)probleem. In de Woordenlijst en woordenboeken wordt daarom vaak zowel de vorm met s als de vorm zonder s gegeven. Beide vormen zijn dan correct.
Wat betekent tussen-S?
De tussen-s is een interfix dat in sommige Nederlandse samenstellingen voorkomt. Het duidt in sommige gevallen op een bezitsrelatie en is historisch gezien verwant aan de genitief.
Waarom een tussen-S?
Officieel: 1 – Schrijf in samenstellingen een -s- als het eerste deel als afzonderlijk woord niet op een sisklank eindigt en het tweede deel niet met een sisklank begint, maar tussen de twee delen wel een /s/ wordt gehoord. (bakkersroom, moederskindje, meningsverschil, stadsdeel, verlovingstijd.)
Wat is een tussen klank?
klank die we horen tussen de woorddelen* in sommige samenstellingen* en afleidingen*. Voorbeelden: de /s/ tussen station en gebouw in stationsgebouw, de toonloze /ə/*, soms uitgesproken als /ən/, tussen eeuw en oud in eeuwenoud, de toonloze /ə/ tussen vrucht en loos in vruchteloos.
Wat is de regel als een zelfstandig naamwoord op een S klank eindigt?
Namen die op een s -klank eindigen daarentegen, krijgen over het algemeen een meervoud op -en, bijv. de Dibbetsen, de Eversen, de Jordensen, de Merckxen, de Smuldersen, de Swertsen .
Hoe weet je zeker of je een Tussen s moet gebruiken?
De regel voor de tussen-s is: als je het woord uitspreekt met een tussen-s, dan schrijf je die tussen-s ook op. Hoor je de s niet, dan schrijf je hem ook niet op. Bij een woord als kwaliteit(s)slag is niet te horen of er één of twee s’en geschreven moeten worden. Dat komt doordat slag met een s begint.
Wat is de enige situatie waarin je een tussen N gebruikt?
Je schrijft een tussen-n als het eerste deel van het woord alleen een meervoud heeft dat op ‘en’ eindigt. Voorbeelden: Krantenbericht (meervoud: kranten) Pannenkoek (meervoud: pannen)
Welke Tussenklanken kunnen voorkomen in een samenstelling?
De hoofdregel luidt als volgt: we schrijven de tussenklank als -en- als het linkerdeel van de samenstelling een zelfstandig naamwoord is dat een meervoud heeft op -en, maar geen meervoud op -es. In andere gevallen schrijven we -e-.
Hoe schrijf je terugvinden?
terugvinden/vervoeging
| vervoeging van de bedrijvende vorm van terugvinden | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs | kort | |
| onvoltooid | voltooid | |
| tegenwoordig | er wordt teruggevonden | er is teruggevonden |
| verleden | er werd teruggevonden | er was teruggevonden |
Welke woorden krijgen in het meervoud een S?
De meeste zelfstandige naamwoorden die eindigen op en, el, em en er, krijgen in het meervoud meestal een s erbij. Het woord appel blijft staan, je plakt er alleen een s achter. een lettergreep, maar je schrijft een e.
Waarom s bij meervoud?
De s blijft in het meervoud een s na een stemloze medeklinker (t, k, f, s, p): frats – fratsen, plaats – plaatsen, spits – spitsen, reeks – reeksen, rolmops – rolmopsen.