Inhoudsopgave
Wat is splitten?
SPLITTEN – (splitte, heeft gesplit), splitsen; ver-, indeelen; eene spleet maken (in eene pen); de loten (eener loterij) splitten, bij onderdeelen verkoopen.
Wat betekent takken?
[plant] – Een tak is een onderdeel van planten (bomen, struiken, maar ook mossen). De term tak wordt meestal ter onderscheid gebruikt als er ook sprake is van een hoofdstengel of -stam. Soms is er geen stam onderscheidbaar en spreekt men toch van takken.
Wat betekent YUSU?
Vandaag: Yusu. De naam Yusu komt voort uit straattaal en betekent ‘serieus’.
Is het splitten of splitsen?
splitten is een intensiverende vorm met verdubbeling van de medeklinker bij → splijten.
Wat is Splitting gedrag?
Tegenstrijdige gevoelens ten aanzien van zichzelf of de ander kunnen door de persoon in kwestie niet geïntegreerd worden tot een geheel, maar worden afwisselend beleefd.
Wat is rekening splitten?
De betekenis van splitten is (Als je uit eten gaat met je vrienden kun je dit vragen: ‘Zullen we de rekening splitten? ‘ . Dit betekent: ‘Zullen we de rekening gezamenlijk betalen? ‘)
Is de tak?
Een tak is een onderdeel van planten (bomen, struiken, maar ook mossen). De term tak wordt meestal ter onderscheid gebruikt als er ook sprake is van een hoofd-stengel of stam.
Wat is een aanstaande?
Uitspraak: [ˈanstant] 1) eerstvolgend Voorbeeld: `Aanstaande maandag is een vrije dag. `Synoniemen: komend, aankomend 2) die het genoemde wordt Voorbeeld: `een bijeenkomst voor aanstaande vader…
Wat betekent Yusuf straattaal?
Yusu is een Surinaams woord, afgeleid van seryusu. Beide woorden hebben als betekenis ‘serieus’.
Hoe schrijf je YUSU?
Ook gebruik ik heel vaak yusu als bijwoord in een zin, wat oprecht betekent. Dit is om de zin sterker te maken: ‘Ik heb yusu een één voor die toets. ‘ Ook zeg ik heel vaak welloe, dat betekent niet of geen. ‘Ik heb welloe geld bij me.
Wat is Splitting bij borderline?
Wat is splitsen psychologie?
Splitsen wil zeggen dat iemand zichzelf of anderen als “helemaal goed” of “helemaal slecht” beschouwt. Het is een onvermogen om de positieve en negatieve kanten van zichzelf of anderen te integreren tot één geheel; vaak idealiseert of devalueert iemand afwisselend dezelfde persoon (of zichzelf).