Wat zijn de gevolgen van een hechtingsstoornis?
Mogelijke gevolgen van een onveilige hechting
- moeite heeft met anderen vertrouwen;
- minder neiging heeft tot exploratie;
- een laag zelfbeeld ontwikkelt;
- moeite heeft met interpretatie en het overzien van situaties;
- minder goed begrijpt hoe de wereld werkt;
- het gevoel heeft er alleen voor te staan en zich eenzaam voelt.
Waar valt hechtingsstoornis onder?
Een hechtingsstoornis is een psychische aandoening. Hechtingsstoornissen komen vooral voor na ernstige verwaarlozing, misbruik of mishandeling, of wanneer een kind veel verschillende opvoeders of verzorgers heeft gehad. De kenmerken van hechtingsstoornissen staan in de DSM-5.
Wat zijn de oorzaken van hechtingsstoornis?
Deze vorm van hechtingsstoornis kan ontstaan als een kind:
- ervaart dat de ouders onvoorspelbaar zijn.
- ervaart dat de ouders inconsequent zijn.
- Vaak spelen trauma’s of andere ingrijpende gebeurtenissen ook een rol. Daarbij moet gedacht worden aan: mishandeling, misbruik, verwaarlozing, dreigementen.
Welke therapie bij hechtingsstoornis?
De belangrijkste interventie voor kinderen met een hechtingsstoornis is dat zij een emotioneel beschikbare hechtingsfiguur krijgen, waarmee zij positieve interacties kunnen aangaan. Dit kan alleen als het kind zeker is van een veilige en stabiele plek.
Welke hechtingsstoornis zijn er?
Onder de noemer van ‘onveilig gehecht’ worden drie verschillende vormen van onveilige gehechtheidsrelaties onderscheiden: vermijdende, ambivalente en gedesorganiseerde gehechtheid. Deze vormen van onveilige gehechtheid resulteren in verschillend gedrag.
Welke factoren bemoeilijken de opvoeding?
Het betreft: kenmerken en gedrag van de ouder. kenmerken van het jonge kind. stabiliteit en continuïteit in het contact tussen ouder en kind….Conclusies
- het vermogen om sensitief en voorspelbaar te reageren.
- het vermogen om te mentaliseren/reflecteren.
- de psyschische gesteldheid van de ouder.
- een LVB bij de ouder.
Wat houdt een hechtingsstoornis in?
Het kind heeft moeite om relaties met de ouders of verzorgers aan te gaan. Op latere leeftijd kan het kind ook moeite krijgen met vriendschappelijke relaties. Kinderen met hechtingsproblemen reageren afwijzend op sociaal contact, laten zich moeilijk troosten en tonen grensoverschrijdend gedrag.