Inhoudsopgave
- 1 Welke beweringen zijn juist over dubbele controle bij vloeibare medicatie of injecties?
- 2 Wat zijn de gevolgen van medicatiefouten?
- 3 Wat is het verschil tussen toedienen en aanreiken van medicatie?
- 4 Wat zijn veel voorkomende medicatiefouten?
- 5 Waarom houd je voor opiaten een apart registratiesysteem bij?
Welke beweringen zijn juist over dubbele controle bij vloeibare medicatie of injecties?
Welke medicatie dubbel controleren? Dubbele controle is nodig bij losse (niet in medicatierol voorverpakte) risicovolle medicatie. Dit zijn medicijnen die risicovol zijn bij een verkeerde dosering, geneesmiddelen tegen kanker en insuline.
Wat zijn de gevolgen van medicatiefouten?
Gevolgen van medicatiefouten Medicatiefouten belasten zowel patiënten, verpleegkundigen als ziekenhuizen. Ziekte of pijn kan optreden en in ernstige gevallen kunnen medicatiefouten zelfs leiden tot de dood. Naast de directe gevolgen voor de pasgeboren of premature baby, komt ook het vertrouwen van de ouders in gevaar.
Hoe ontstaan medicatiefouten?
De meeste medicatiefouten ontstaan door menselijk handelen. Bijvoorbeeld omdat de overdracht niet duidelijk was, de verkeerde dosis werd gegeven, het verkeerde medicijn werd toegediend of omdat het recept dat de arts per telefoon doorgaf, verkeerd werd begrepen. Soms kan een medicatiefout grote gevolgen hebben.
Wat is een belangrijk aandachtspunt bij sublinguale toediening?
Sublinguale toediening is een toedieningsvorm van een medicijn, waarbij het medicijn onder de tong (lingua) wordt gelegd. Sublinguale toediening is zinvol voor medicamenten die snel moeten worden opgenomen of die door maagzuur onwerkzaam worden.
Wat is het verschil tussen toedienen en aanreiken van medicatie?
Degene die aanreikt is verantwoordelijk om de juiste medicatie aan te reiken, de cliënt is verantwoordelijk en in staat om de medicatie te controleren. Bij toedienen is de degene die toedient verantwoordelijk voor het geven van de juiste medicatie en dat de client deze inneemt.
Wat zijn veel voorkomende medicatiefouten?
Storingen tijdens het werken met medicatie: onvoldoende aandacht bij de voorbereiding en de toediening van de medicijnen. 4. Geen duidelijke afspraken in het zorgleefplan: voor de toediener is niet duidelijk waar hij/zij verantwoordelijk voor is. 5.
Wat is medicatiebeleid?
De essentie van het beleid is dat de cliënt het juiste medicijn krijgt op de juiste tijd in de juiste hoeveelheid en dosering en op de juiste wijze toegediend2 binnen de voor dat medicijn geldende houdbaarheidsdatum. Uitgangspunt bij het medicatiebeleid is dat de cliënt waar mogelijk het medicatieproces zelf beheert.
Hoe kun je medicatiefouten voorkomen?
Let op dat de medicijnen goed bewaard worden.
Waarom houd je voor opiaten een apart registratiesysteem bij?
Opiaten op naam en de voorraad opiaten niet-op-naam (‘werkvoorraad’) moeten achter slot worden bewaard, aard- en nagelvast. Dat wil zeggen: in een kast(je) die zodanig is vastgemaakt dat deze niet zomaar is mee te nemen. Deze opiaten moeten afgezonderd van de overige medicatie worden bewaard.