Inhoudsopgave
- 1 Welke indicator voor titratie?
- 2 Waarom is fenolftaleïne een goede indicator?
- 3 Waarom een Terugtitratie gebruiken?
- 4 Welke indicator verwacht je dat het meest geschikt is voor een titratie tussen HCL en NAOH?
- 5 Waarom verdwijnt de kleur van de indicator?
- 6 Hoe doe je een titratie?
- 7 Wat is een directe titratie?
- 8 Waar ligt het Equivalentiepunt?
Welke indicator voor titratie?
Titreer je een zwak zuur met sterke base dan is de eindoplossing zwak basisch, je gebruikt dan een indicator die in zwak basisch milieu van kleur verandert: fenolftaleïne. Andersom: een sterk zuur met een zwakke base eindigt als zwak zure oplossing dus indicator: methyloranje.
Waarom is fenolftaleïne een goede indicator?
Als indicator wordt fenolftaleïne vooral gebruikt bij titraties van een zuur (in de erlenmeyer) met een base (in de buret). Omdat bij het omslagpunt van fenolftaleïne de oplossing al basisch is lost koolstofdioxide uit de lucht makkelijk op. De oplossing wordt weer kleurloos.
Hoe voer je een titratie uit?
Zo voer je een titratie uit
- Doe met een injectiespuit precies 1 mL bekende zure oplossing in een erlenmeyer, en voeg hier 10mL gedestilleerd water aan toe.
- Voeg twee druppels fenolftaleine oplossing toe.
- maak de buret schoon en spoel het kraantje uit met gedestilleerd water .
- Vul de buret met een basische oplossing .
Waarom een Terugtitratie gebruiken?
Een terugtitratie of indirecte titratie wordt typisch gebruikt om de concentratie van een product in een oplossing te bepalen. Men zorgt ervoor dat dit reagens stoichiometrisch wegreageert per eenheid van het product met onbekende concentratie. Vervolgens wordt de overmaat van het reagens bepaald door een titratie.
Welke indicator verwacht je dat het meest geschikt is voor een titratie tussen HCL en NAOH?
Meestal wordt bij een directe zuur-base titratie een indicator gebruikt die een omslagpunt heeft bij een pH rond de 7, dit omdat het equivalentiepunt dan gemakkelijker te bepalen is.
Wat is er typisch aan een zuur base indicator?
Zuur-base-indicatoren zijn organische zuren of basen waarvan de zure en de basische vorm een andere kleur heeft. De zuurtegraad waarbij de kleur van een zuur-base-indicator verandert, is eigen aan elke indicator.
Waarom verdwijnt de kleur van de indicator?
Hoe doe je een titratie?
Titratie maakt het mogelijk de concentratie van een stof in een oplossing te bepalen. Dit gebeurt door bij deze stof geleidelijk -meestal druppelsgewijs- een andere oplossing, een reagens dat hier dan titrant wordt genoemd, toe te voegen. Bij een titratie zijn de concentraties van de stoffen die reageren vrij gering.
Hoe wordt het omslagpunt bepaald bij een potentiometrische titratie?
De analysemethode is een handmatige potentiometrische titratie. Dat wil zeggen dat een bepaald volume wijn met behulp van een buret wordt getitreerd. Hierbij wordt het omslagpunt van de titratie vastgesteld met behulp van een pH-meter.
Wat is een directe titratie?
Titraties worden vaak gebruikt voor kwantitatieve analyse. Het principe van de meest simpele titratie, de directe titratie, is dat je een bekend volume van een monster met onbekende molariteit laat reageren met een bekend volume van een oplossing met bekende molariteit.
Waar ligt het Equivalentiepunt?
Het equivalentiepunt of stoichiometrisch punt is bij een chemische titratie het punt waarop de hoeveelheid titrant die is toegevoegd aan een monster precies heeft kunnen reageren met de hoeveelheid te bepalen stof (ook analiet genoemd) in dat monster.